Een artikel in KW of een item op Focus WTV: het maakt tegenwoordig weinig uit. Als het woord vluchteling of asielzoeker valt, staat een deel van de online wereld op zijn kop. Het soort reacties dat volgt, is bijna altijd gebaseerd op een vooroordeel tegenover het onbekende met weinig kennis van feiten. Ieper heeft een multiculturaliteitsgraad van minder dan 5%. Toch worden hartverwarmende acties heel vaak door het slijk gehaald. Acties die mensen op een opbouwende manier een volwaardig deel willen laten uitmaken van onze samenleving. Wat je leest zijn niet alleen ongefundeerde meningen. Waar het mee om draait, is hoe het gezegd wordt. Een uiting van boosheid, zich verongelijkt voelen, een frustratie gekeerd tegen een groep mensen die in de feiten helemaal niets te maken hebben met dat gevoel van onbehagen en er al helemaal niet de reden van zijn. Natuurlijk mag iedereen zijn mening vrij uiten, maar sinds wanneer is het recht op vrije meningsuiting een regelrecht excuus voor onbeschoftheid geworden?  "Sinds wanneer is het recht op vrije meningsuiting een regelrecht excuus voor onbeschoftheid geworden?" In tijden van fakenews en ronduit ranzige politieke uitspraken worden begrip en empathie termen die meer en meer vervuild raken. Wie begrip en empathie toont is achterlijk, dom en naïef. Een gekend mechanisme om tot begrip voor de andere te komen, is net die empathie. Zo wordt vaak de verwijzing gemaakt naar onze voorouders die tijdens WOI de Westhoek ontvluchtten. Want vluchten is van alle tijden en het kan ons allemaal, op elk moment overkomen. Maar ook daar komt er dan een wegwuivende reactie op van de criticasters: “Ja, maar eens de oorlog voorbij, keerden ze wel netjes terug naar België, het land van herkomst.” Ook daar spreken de feiten tegen. In Ieper keerde amper 50 % van de inwoners terug. In de omliggende gemeenten was dat niet anders. Wat we zo vaak missen is een correcte weergave van de situatie, gebaseerd op feiten. Dat er internationaal fundamentele problemen zijn op vlak van migratie kunnen we niet onder stoelen of banken steken. Maar er moet steeds vanuit een objectiviteit vertrokken worden om die problematiek aan de kaak te stellen. Dan zou het aan de politiek moeten zijn om hier antwoorden op te bieden vanuit haar overtuiging en ideologie om tot slot met die ideeën naar de kiezer te trekken. Dat is het fundament van de politiek en onze democratie. Dat zou het toch moeten zijn.  "Laten we steeds vanuit objectiviteit vertrekken om een problematiek aan de kaak te stellen. Want dat is de basis van eerlijke politiek." Voorlopig ploegen we nog even voort. Samen met die andere kleine helden op sociale media. Die zich steeds opnieuw vanuit die empathie mengen in het debat, om die roepende, tierende ander tot inzicht te brengen. Dat elfenleger verdient alvast een standbeeld. De Westhoek kan hier zoveel in betekenen. En dat doet ze ook. Denk aan initiatieven als ‘Allemaal mensen’, ‘Westhoek vredeshoek’, het In Flanders Fields Museum, ‘Moeders voor vrede’, ‘Peace Village’, ‘Wakker voor vrede’, … die ons steeds opnieuw in die spiegel doen kijken en zeggen: het herdenken is niet gestopt, de missie is niet voorbij. De grootste opdracht begint nu pas.Shari Platteeuw